O souto é un cultivo tradicional de castiñeiros para a obtención do seu froito e de madeira. Na comarca de Castro Caldelas, o de Poboeiros era famoso pola calidade de ambas. Con todo, a pesar de que o seu aproveitamento foi clave na vida económica destas aldeas, tras varias décadas sen utilización nin coidados a súa estrutura estase a perder, así coma a produción das súas excelentes castañas, que xa no se recollen.
Aquí aínda podemos atopar grandiosos exemplares de castiñeiros centenarios. Pasear entre eles devólvenos por un intre ao pasado, no que a recollida (chamada castañeira) tiña lugar durante todo o mes de outubro. As castañas collíanse (apañábanse) do chan, xa caídas da árbore, pero para iso era necesario ter o souto ben limpo. Hoxe en día, árbores novas e diferentes especies vexetais (sobre todo carballos) crecen entre os impoñentes castiñeiros que noutro tempo foron tan coidados.
Despois de recoller as castañas secábanse no sequeiro, construción de dúas plantas que se levantaba nos arredores do souto. As castañas entendíanse no piso superior (coñecido como canizo), e no inferior prendíase un lume cuxo fume producía a seca. Tratábase dun proceso moi laborioso que duraba uns quince días.
Por último, as castañas xa secas pisábanse a golpes, dentro dun saco, para quitarlles a casca. Este proceso aínda se recrea en festas tradicionais dalgunhas aldeas.
As castañas así tratadas, xa secas e limpas, podíanse gardar por moito tempo para o consumo humano e do gando. Antigamente, ademais, servían para o pago de impostos.